ارتباط بین نشانگان پای بی قرار با اختلال کیفیت خواب در بیماران تحت همودیالیز

زمینه و هدف: همودیالیز شایع ترین درمان جایگزین در بیماران کلیوی در مراحل انتهایی است. هر چند این روش میزان بقا و امید به زندگی را بالا می برد، اما بیماران را با مشکلاتی زیادی از قبیل اختلال خواب و نشانگان پای بی قرار روبه رو می سازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین نشانگان پای بی قرار با اختلال خواب بیماران همودیالیزی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، تعداد 74 بیمار همودیالیزی دارای اختلال خواب (مورد) به روش نمونه گیری آسان انتخاب و با 74 بیمار همودیالیزی بدون اختلال خواب (شاهد) از نظر جنس و سن (5 ±) همسان سازی شدند. سپس هر دو گروه از نظر مشکل نشانگان پای بی قرار و شدت آن با هم مقایسه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، چهار معیار ارایه شده توسط انجمن بین المللی مطالعات نشانگان پای بی قرار و کیفیت خواب pittsburgh استفاده گردید. برای تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری independent t و 2χ استفاده شد. یافته ها: 8/37 درصد از افراد مورد مطالعه، مبتلا به نشانگان پای بی قرار بودند. در گروه دارای اختلال کیفیت خواب، 1/54 درصد و در گروه فاقد اختلال کیفیت خواب، 6/21 درصد مبتلا به نشانگان پای بی قرار بودند. شانس ابتلا به نشانگان پای بی قرار در افراد دارای اختلال کیفیت خواب، 26/4 برابر افراد فاقد اختلال کیفیت خواب بود (26/4 = or و 74/8-08/2 = 95 درصد ci). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین نشانگان پای بی قرار و اختلال خواب، غربالگری بیماران همودیالیزی از نظر نشانگان پای بی قرار لازم به نظر می رسد. کلید واژه ها: نشانگان پای بی قرار، کیفیت خواب، همودیالیز